آشنایی با سبک های معماری : معرفی سبک روکوکو

بنای Helblinghaus در شهر اینسبورک اتریش

ویژگی های معماری و هنر روکوکو

جزئیات اتاق بیضی شکل هتل Hôtel de Soubise در پاریس

سبک روکوکو متعلق به گونه ای از هنر و معماری است که از کشور فرانسه در میانه قرن هجدهم آغاز شد و ویژگی اصلی این سبک استفاده از تزئینات ظریف ولی قابل توجه است. هنرهای دکوراتیو سبک روکوکو که معمولا به آن سبک باروک متاخر نیز گفته می شود، برای دوران کوتاهی پیش از گسترش سبک نئوکلاسیسزم، در جهان غرب رونق گرفته بود.
واژه روکوکو بیشتر متعلق به یک دوره زمانی است تا یک سبک مشخص. معمولا بازه زمانی از قرن هجدهم را " روکوکو" می نامند، که تقریبا با سال  1715 میلادی و مرگ لوئی چهاردهم، پادشاه فرانسه آغاز می شود و تا انقلاب کبیر فرانسه در سال 1789 ادامه می یابد. این دوره از تاریخ فرانسه، متعلق به پیش از وقوع انقلاب کبیر است و در این دوران سکولاریسم در این کشور کم کم در حال گسترش بود و همنیطور جمعیت افرادی که امروز به آنها بورژوازی یا طبقه متوسط گفته می شود، به تدریج افزایش می یافت. حامیان هنر در این دوران، تنها خانواده سلطنتی و اشراف و آریستوکرات ها نبودند و بنابراین هنرمند و صنعتگر می توانستند به گستره وسیع تری از مشتریان متعلق به طبقه متوسط، هنر خود را بفروشند. ولفگانگ آمادئوس موتزارت (1756-1791) نه تنها برای خانواده سلطنتی اتریش آهنگسازی می کرد، بلکه مخاطبان او شامل مردم عادی نیز می شدند.
 

دوران روکوکو در فرانسه در حقیقت نوعی دوران گذار بوده است. مردم فرانسه در این دوران حاکمیت پادشاه جدید، لویی پانزدهم را که تنها 5 سال داشت نمی پذیرفتند. دوران بین سال های 1715 میلادی تا زمانی که لویی پانزدهم در سال 1723 میلادی به سن قانونی حاکمیت رسید را دوران ریجنسی نیز می گویند. در این دوران دولت فرانسه توسط یک نائب السلطنه به نام " ریجنت" اداره می شد، فردی که مرکز حکومت را از کاخ باشکوه ورسای به پاریس بازگرداند. در این برهه از زمان که عصر روشنگری نیز نام دارد، ایده آل های دموکراسی دیگر بار مورد توجه قرار گرفت چرا که در این زمان جامعه تا حدودی از زیر بار سلطنت مطلق آزاد شده بود. در این زمان ابعاد آثار هنری کوچکتر شد. نقاشی ها به جای آنکه که صرفا برای آویخته شدن بر روی دیوار کاخ ها آماده شوند، در ابعاد کوچکتر برای ابعاد سالن ها و فروشندگان آثار هنری آماده شدند. در این دوران اشیاء کوچک و کاربردی روزمره نیز مانند لوستر و کاسه سوپخوری، از نظر طراحی مورد توجه قرار گرفتند.